• Αντιλαμβανόμενος τον άνθρωπο στην τέλεια υπαρξιακή του ατομικότητα, τον παρουσιάζω με στυλιζαρισμένη αφαιρετικότητα. Ως μια ΚΟΚΚΙΝΗ ΜΠΑΛΛΑ.
    Η επιλογή της κόκκινης μπάλλας προέρχεται από το ότι θεωρώ την ΜΠΑΛΛΑ,(σφαίρα), το τέλειο σχήμα στο σύμπαν, όπως και το κόκκινο χρώμα του αίματος, το σημαντικότερο στοιχείο στην ζωή του ανθρώπου.
    Με αυτό το σκεπτικό, τοποθετώ την κόκκινη μπάλλα μέσα σε διάφορα περιβάλλοντα, (με δημιουργική διάθεση φυσικά), που όμως περιλαμβάνουν πάντα και το άσπρο-μαύρο επίπεδο που είναι σαν σκάκι και που επάνω σ’ αυτό το επίπεδο, μοιραία κινείται ο άνθρωπος, (κόκκινη μπάλλα).
    Ο άνθρωπος ζει σε ένα δυϊσμό στον όποιον πρέπει να “κινείται” και να δρα “πατώντας” συνεχώς και στο άσπρο και στο μαύρο, ισορροπώντας και προσπαθώντας να μην γύρει ποτέ προς το άσπρο ή στο μαύρο.
    Το επίπεδο αυτό υπονοεί την συνεχή αντίθεση που αντιμετωπίζει ο άνθρωπος…..
    Φως - Σκοτάδι, Καλό - Κακό, Πνευματικό -Υλικό, Νοητό - Πραγματικό, Ωραίο - Άσχημο, Δίκαιο - Άδικο κλπ.
    Οι επιλογές του σε συνδυασμό με τα γεγονότα που συμβαίνουν στην διάρκεια της ζωής του, είναι να διατηρεί συνεχώς την ισορροπία …, δηλαδή ΤΟ ΜΕΤΡΟ.
    Ο άνθρωπος αποτελείται από δύο στοιχεία, το σώμα και την ψυχή.
    Και πρέπει να ζει αντιλαμβάνοντας αυτή την οντότητα του,
    έτσι ώστε να μην παραμελεί κανένα από τα δύο.
  • Perceiving human been in his perfect existential individuality, I present him with stylized abstraction as a RED BALL.
    The choice of the red ball comes from the fact that I consider the BALL, (sphere), the perfect shape in the universe, just like the red color of blood, the most important element in human life.
    With this in mind, I place the red ball in various environments, (with a creative mood of course), but which always include the white-black level which is like a chessboard and on which the human being moves fatally, ( red ball).
    Man lives in a dualism in which he must "move"
    and act by "pressing" continuously on both white and black,
    balancing and trying never to turn to white or black.
    This level implies the constant opposition that man faces...
    Light - Dark, Good - Evil, Spiritual - Material, Imaginary - Real,
    Good - Ugly, Fair - Unfair etc.
    His choices combined with the events that happen
    during his life, is to constantly maintain the balance...,
    i.e. METROΝ, (all things in moderation).
    Man consists of two elements, the body and the soul.
    And he must live realizing this entity of his,
    so as not to neglect either.